บทที่ 7 ความหึงหวงของนายแอบบอตต์

ซูซานน่าแตะท้องที่หิวโหยของเธอขณะที่ในที่สุดเธอก็ลุกจากเตียงและล้างหน้า เพื่อไม่ให้รบกวนแมดิสัน เธอค่อยๆ ออกจากห้องพรีซิเดนเชียลสวีท เอ็ดเวิร์ดที่นอนอยู่ในห้องข้างๆ คงยังไม่ตื่นเช่นกัน

เธอพบร้านอาหารเช้าใกล้กับโรงแรมและด้วยความรู้สึกร่าเริง เธอถ่ายรูปเพื่อโพสต์ลงโซเชียลมีเดีย: "วันใหม่ การเริ่มต้นใหม่!"

ไม่นานมาเรียก็กดไลค์โพสต์ของเธอและยังโทรมาอีกด้วย "ซูซานน่า มีแผนจะทานมื้อเย็นไหม? มาที่บ้านสิ ไม่ได้เจอกันนานมากแล้ว"

ซูซานน่าคิดจะปฏิเสธในตอนแรก แต่เมื่อพิจารณาว่าเธอจะต้องบอกมาเรียเรื่องการหย่าในที่สุด เธอจึงตอบตกลง "ได้สิ"

หลังจากทานอาหารเสร็จ เธอสั่งอาหารใส่ถุงและกลับไปที่โรงแรม ขณะที่เธอขึ้นลิฟต์ ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินชนเธอและรีบหยิบโทรศัพท์ออกมา ถ่ายรูปด้านข้างของซูซานน่าทันทีก่อนประตูจะปิด เขาส่งรูปไปให้แอรอนทันที: [คุณแอบบอต ภรรยาของคุณพักอยู่ที่โรงแรมเหรอครับตอนนี้?]

แอรอนที่อารมณ์ไม่ดีเพราะไม่ได้ทานอาหารเช้า กำลังเดินทางไปทำงานเมื่อได้รับข้อความ เหลือบมองรูปภาพ เขาเห็นว่าซูซานน่าอยู่ที่โรงแรมจริงๆ นั่นหมายความว่าเธอถูกพาไปที่นั่นโดยคนอื่นเมื่อคืนนี้จริงๆ หรือ? ซูซานน่าอยู่กับผู้ชายคนอื่นหรือ?

ความคิดที่ว่าซูซานน่าอยู่กับผู้ชายอื่นเมื่อคืนทำให้เขาโกรธอย่างบอกไม่ถูก ราวกับว่าเขาอาจจะระเบิดออกมา เขาเปิดโปรไฟล์ของซูซานน่าและเห็นโพสต์ล่าสุดของเธอ: "วันใหม่ การเริ่มต้นใหม่!"

'เธอหาคนใหม่แล้วสินะ!' แอรอนเยาะในใจ

แอรอนมองไปที่ไทเลอร์และสั่ง "หยุดจ่ายค่ารักษาพยาบาล"

ไทเลอร์ตกใจ "คุณแอบบอตครับ การหยุดจ่ายค่ารักษาพยาบาลของวินเซนต์... นั่นเป็นวิธีที่คุณวางแผนจะบังคับให้คุณนายแอบบอตกลับมาหรือครับ?"

สีหน้าของแอรอนเย็นชาราวกับหิน "ไม่ต้องยุ่งกับธุระของฉัน!"

ไทเลอร์ที่คุ้นเคยกับทัศนคติของแอรอน เตือนเขา "คุณแอบบอตครับ จำไว้ว่าข้อตกลงการหย่าระบุว่าคุณต้องรับผิดชอบค่ารักษาพยาบาลของวินเซนต์ไปตลอด..."

"นายอยากหางานใหม่หรือไง?" เสียงของแอรอนเย็นยะเยือก

ไทเลอร์หดคอและเงียบไป

แอรอนรู้สึกโล่งใจในความเงียบ แม้ว่ามันจะช่วยระงับความโกรธของเขาได้เพียงเล็กน้อย จ้องมองออกไปนอกหน้าต่าง เขาคิด 'ซูซานน่า ฉันใจอ่อนกับเธอเกินไปหรือเปล่านะ ปล่อยให้เธอนอกใจฉันอย่างเปิดเผยแบบนี้?'

ในขณะเดียวกัน ที่โรงแรมหรู ซูซานน่าจามขึ้นมาทันที รู้สึกสั่นสะท้านขณะที่พึมพำ "มีคนกำลังสาปแช่งฉันอยู่หรือเปล่านะ?"

เมื่อกลับมาที่ห้อง ซูซานน่าพบว่าเอ็ดเวิร์ดอยู่ที่นั่นแล้ว และบนโต๊ะเต็มไปด้วยอาหารเช้าที่หรูหรา เธอมองอาหารในมือและมองกลับไปที่อาหารตรงหน้า รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย "อรุณสวัสดิ์ เอ็ดเวิร์ด ฉันออกไปหาอาหารเช้าเพราะทุกอย่างที่นี่แพงมาก"

เอ็ดเวิร์ดรีบคิดหาข้ออ้าง "โอ้ อาหารเช้านี้ทางโรงแรมเลี้ยง ฉันมีคอนเนคชั่นที่นี่น่ะ" เขาพูด แอบโล่งใจที่ไม่ได้เปิดเผยตัวตนไปก่อนหน้านี้

ซูซานน่าพยักหน้า รู้สึกอึดอัดเล็กน้อยขณะยื่นถุงอาหารให้เอ็ดเวิร์ด "นี่อาหารเช้าที่ฉันซื้อมาจากคาเฟ่ นายจัดการมันเองนะ"

เธอรีบเข้าไปปลุกแมดิสันทันที ในขณะที่เอ็ดเวิร์ดเปิดกล่องอาหารด้วยสีหน้าจริงจัง ถ่ายรูป แล้วโพสต์ลงเฟซบุ๊กพร้อมข้อความ: [อาหารเช้าที่ซูซานน่าซื้อให้ผม รู้สึกเป็นบุญอีกวันแล้วครับ!]

ภายในไม่กี่วินาที คอมเมนต์ก็เริ่มทยอยเข้ามา

อาร์เธอร์: [น่าอายจริงๆ ที่ปล่อยให้ซูซานน่าซื้ออาหารเช้าให้นาย]

ออสติน: [เห็นด้วยกับอาร์เธอร์เลย น่าอายจริงๆ—ยกเว้นว่าซูซานน่าจะซื้อให้ฉันด้วยนะ]

เอเวียน่า: [พวกเราจะลงจอดในอีกหนึ่งชั่วโมง ลูกพี่ลูกน้องสามคนอยู่เที่ยวบินเดียวกัน อย่าให้พวกเขาชิงตาลปัตรไปก่อนล่ะ]

เอ็ดเวิร์ดครุ่นคิดสักครู่แล้วแชร์ความคิดในกลุ่มเพื่อป้องกันไม่ให้พี่น้องของเขาเปิดโปงและเพื่อแจ้งให้ลูกพี่ลูกน้องทั้งสามคนทราบ

ในตอนนั้น ซูซานน่าก็ออกมาจากห้องพร้อมกับแมดิสัน แมดิสันเห็นโต๊ะเต็มไปด้วยอาหารเช้าและเริ่มกังวลเรื่องค่าใช้จ่าย ซูซานน่ารีบอธิบายว่า "นี่เป็นบริการฟรีจากโรงแรมค่ะ สถานที่หรูๆ แบบนี้มักจะเสิร์ฟอาหารอร่อยๆ เยอะแยะเลย"

แมดิสันรู้สึกผ่อนคลายหลังจากได้ยินคำอธิบาย

ในขณะนั้น โทรศัพท์ของเอ็ดเวิร์ดก็ดังขึ้น ชื่อของเอริก้าปรากฏบนหน้าจอ เขาขมวดคิ้วและรีบกดปฏิเสธสาย หลังจากสูญเสียซูซานน่าไปเมื่อหลายปีก่อน พวกเขาได้ตามหาเธออย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย และในที่สุดก็พบเด็กผู้หญิงวัยใกล้เคียงกันชื่อเอริก้าในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ในขณะที่เด็กที่ถูกลักพาตัวคนอื่นๆ ได้กลับมาอยู่กับครอบครัวแล้ว ซูซานน่ายังคงหายไป คุณยายชาร์ล็อตมีอาการทางจิตไม่ปกติเพราะการหายตัวไปของซูซานน่า เอ็ดเวิร์ดจึงตัดสินใจพาเอริก้าเข้ามาในตระกูลโจนส์เพื่อเป็นตัวแทนและปลอบประโลมชาร์ล็อตที่แก่ชราลง การตัดสินใจครั้งนี้ทำให้ความสัมพันธ์ของเขากับลูกพี่ลูกน้องทั้งสามคนตึงเครียด

ตอนนี้ที่พบซูซานน่าแล้ว เอ็ดเวิร์ดไม่ต้องการให้เธอรู้เรื่องเอริก้า เพราะกลัวว่ามันจะทำให้เธอห่างเหินยิ่งขึ้น

แต่โทรศัพท์ยังคงดังไม่หยุด เขาจึงจำใจก้าวออกไปที่ระเบียง ตรวจสอบให้แน่ใจว่าซูซานน่าไม่ได้ยิน แล้วรับสาย "มีอะไร"

เอริก้าพูดอย่างตื่นเต้น "เอ็ดเวิร์ด ฉันได้ยินว่าคุณอยู่ที่ลินด์เวลล์เพื่อธุรกิจ ทำไมไม่บอกฉันล่ะ"

เอ็ดเวิร์ดพูดตรงประเด็น "เธอต้องการอะไร"

เอริก้าไม่รู้ตัวถึงน้ำเสียงของเขา พูดต่อไป "เอ็ดเวิร์ด คุณช่วยฉันตามหาออสตินได้ไหม คุณยายของเพื่อนฉันต้องผ่าตัด และมีแต่ออสตินเท่านั้นที่ทำได้สำเร็จ แต่เขาเมินฉันอยู่"

สีหน้าของเอ็ดเวิร์ดเย็นชาลง "เธอหมายถึงคุณยายของแอรอนใช่ไหม ขอเตือนเธอหน่อย เขาแต่งงานแล้ว อย่ายุ่งกับเขา"

เอริก้าโต้กลับ "เอ็ดเวิร์ด เขากำลังจะหย่า แอรอนไม่เคยชอบผู้หญิงคนนั้นเลย เขากับฉันเหมาะสมกัน—"

"พอได้แล้ว!" เอ็ดเวิร์ดขัด "อย่ายุ่งกับเรื่องของตระกูลแอบบอตต์"

เอริก้ายิ่งดูสิ้นหวัง วิงวอน "เอ็ดเวิร์ด การผ่าตัดเป็นเรื่องเล็กสำหรับออสติน ได้โปรด แค่คุยกับเขาหน่อย เขาฟังคุณเสมอ"

เอ็ดเวิร์ดเพิกเฉยและวางสายไป แม้ว่าเอริก้าจะเป็นลูกบุญธรรม แต่เอ็ดเวิร์ดก็ปกป้องชื่อเสียงของครอบครัวอย่างมาก และไม่ต้องการให้มีข่าวไม่ดีเกี่ยวกับตระกูลโจนส์

เขาชำเลืองมองเฟซบุ๊กที่พวกเขาสร้างกลุ่มใหม่โดยไม่มีเอริก้า เธอไม่รู้ว่าพวกเขาพบทายาทตัวจริงแล้ว ในความคิดของเอ็ดเวิร์ด เอริก้าไม่เคยเป็นทายาทที่แท้จริง เป็นเพียงตัวแทน หรืออาจจะเป็นสัตว์เลี้ยงเท่านั้น

เอ็ดเวิร์ดกลับเข้ามาในห้องนั่งเล่นและพูดกับซูซานน่า "ซูซานน่า พี่น้องคนอื่นๆ ของเธอจะมาถึงคืนนี้ เรามากินข้าวเย็นด้วยกันนะ"